ដោយ៖ សុង សុធាវី

ភ្នំពេញ៖ អ្នកស្រី ឃន សុខចាន់ ហៅហែឡែន បានវិវត្តន៍ខ្លួនពីស្រ្តីមេផ្ទះនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ក្លាយជាស្ថាបនិកសិប្បកម្មហ្គោលដិនអេក ដែល​ផលិតឱសថបែប​អាហារ​សរីរាង្គ​។ រយៈពេលបីឆ្នាំនៃការ​បង្កើតសិប្បកម្ម អ្នកស្រី សុខចាន់ បាន​ផលិត​អាហារសរីរាង្គដែលវត្ថុធាតុដើមសុទ្ធសឹងជា​កសិផល​ក្នុង​ស្រុក ក្នុងការចូលរួម​​លើក​ស្ទួយវិស័យ​កសិកម្ម ពិសេសជា​​ផលិតផលមានគុណភាព និងទទួលស្គាល់ក្រសួងសុខាភិបាល។ បើតាម​អ្នកស្រី សុខចាន់ ជោគជ័យ​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ននេះ កើតចេញ​ពី​តស៊ូ​ ជម្នះ​ឧបសគ្គ ដោយ​មិន​ខ្លាច​នឿយហត់ ដើម្បីជួយជំរុញទីផ្សារខ្មែរ ​និង​អាចនាំ​ចេញ​ទៅ​កាន់ទីផ្សារ​បរទេស។

ដើម្បីជ្រាបកាន់តែច្បាស់ សូមលោកអ្នកនាងទស្សនាបទសម្ភាសន៍រវាងកញ្ញា សុង សុធាវី អ្នកសម្របសម្រួល កម្មវិធី «គំនិតថ្មី»  និងអ្នកស្រី ឃន សុខចាន់ ដូចតទៅ៖
 

«ចាប់ផ្តើមបង្កើតជំនួញនេះ ខ្ញុំមានជំនឿជាក់លើខ្លួនឯង គិតថាអាចបង្កើតនូវផលិតផលដែលមានគុណភាព ជួយជំរុញទីផ្សារខ្មែរ អាចនាំចេញទៅបរទេសបាន ព្រោះសក្តានុពលឱសថធម្មជាតិស្រុកយើងសម្បូរណាស់។ ខ្ញុំចង់ចូលរួមគាំទ្រទិញវត្ថុធាតុដើមពីបងប្អូនកសិករដែលខំដាំបានក្នុងតម្លៃសមរម្យ។ ការពិតខ្ញុំអាចធ្វើការងារនេះនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី តែខ្ញុំមិនធ្វើ ព្រោះខ្ញុំស្រឡាញ់ប្រទេសខ្មែរ និងចង់ចូលរួមផ្តល់ឱកាសការងារដល់ពលរដ្ឋយើងផងដែរ»។ នេះជាការលើកឡើងរបស់អ្នកស្រី ឃន សុខចាន់ ក្នុងកម្មវិធី៖ គំនិតថ្មី នៃសារព័ត៌មានថ្មីៗ។

ស្រ្តីដែលមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តកណ្តាលរូបនេះ បានបង្កើតផលិតផលឱសថជាអាហារសរីរាង្គចំនួនប្រាំមុខ ផ្សំពីកសិផលធម្មជាតិរួមមាន៖ រមៀតមាស, ម្រុំគ្រាប់, ទឹកខ្ញី, ទឹករុក្ខជាតិសម្រួលដង្ហើម និងស្រ្ពេហ៍ការពារស្បែក។ កសិផល​ដែល​សប្បិកម្ម​អ្នក​ស្រី សុខចាន់ យក​មក​កែច្នៃ ជា​កសិផលសរីរាង្គមក​ពី​សហគមន៍កសិកម្មចំនួន ៣ ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា។ ដើម្បី​ផលិត​ឱសថបែបអាហារ​សរីរាង្គឱ្យ​មាន​គុណភាព និង​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ ម្ចាស់​សិប្បកម្មរូបនេះ បានសហការផលិតជាមួយអ្នកឯកទេសគីមីចំណីអាហារ វេជ្ជបណ្ឌិត ដែល​មាន​ការ​ទទួលស្គាល់ដោយក្រសួងសុខាភិបាល។


អ្នកស្រី ឃន សុខចាន់ ស្ថបនិកសិប្បកម្មហ្គោលដិនអេក

អ្នកស្រី សុខចាន់ លើក​ឡើង​ថា៖«ខ្ញុំមិនមែនជាគ្រូពេទ្យទេ តែខ្ញុំធ្លាប់ជាស្រ្តីមេផ្ទះ ដែលធ្លាប់មើលថែទាំមនុស្សចាស់នៅបរទេស និងមានបទពិសោធន៍នៅក្នុងមហាវិទ្យាល័យជីវិត ឃើញថាការប្រើប្រាស់អាហារសរីរាង្គ​ ដើម្បីទ្រទ្រង់សុខភាពជំនួសឱសថគីមី គឺពិតជាមានប្រយោជន៍ចំពោះសុខភាពមនុស្សយ៉ាងខ្លាំង»។

បើតាមស្ថាបនិកស្រ្តីរូបនេះ លក្ខណៈខុសគ្នារវាងអាហារសរីរាង្គ និងឱសថ គឺអាហារប្រើសម្រាប់សារធាតុចិញ្ចឹមទ្រទ្រង់រាងកាយប្រចាំថ្ងៃឱ្យមានសុខភាពរឹងមាំលូតលាស់ និងជួយការពារនូវប្រភេទជំងឺផ្សេងបានផងដែរ។ ចំណែកឯ ឱសថ គឺជាសមាសធាតុគីមីដែលមិនមានសមត្ថភាពចិញ្ចឹមរាងកាយទេ តែមានលទ្ធភាពបែបគីមីសាស្រ្ត ដើម្បីព្យាបាលជំងឺ ដែលវាអាចជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ទៅថ្ងៃក្រោយ។

តាមរយៈ​លទ្ធផល​ល្អក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន អ្នកស្រី ឃន សុខចាន់ ប្ដេជ្ញាបន្ត​ឆន្ទៈក្នុងការពង្រឹងគុណភាពផលិតផលទាំងនេះបន្ថែមទៀត តាមរយៈការរួបរួមគ្នាជាកម្លាំងរវាងក្រុមការងារ អ្នកផ្គត់ផ្គង់វត្ថុធាតុដើម និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ក្នុងការជួយឧបត្ថម្ភគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីជំរុញសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។ ជាមួយគ្នានេះ អ្នកស្រី សុខចាន់ មានមហិច្ឆតានាំអាហារបំប៉នសរីរាង្គនេះ ទៅកាន់ទីផ្សារបរទេសមួយចំនួនដូចជា ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ឥណ្តូនេស៊ី និងចិន ព្រោះប្រទេសទាំងនោះ មិននិយមក្នុងការប្រើប្រាស់ឱសថគីមី ឬថ្នាំពេទ្យឡើយ៕