ដោយ៖​ ប៉ូ សុភា
ភ្នំពេញ៖​​ត្នោតទុំត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយកធ្វើជានំអាកោ ឬវេចជាអន្សមត្នោត។​​ គេកម្រយកត្នោតទុំទៅធ្វើអ្វីផ្សេងណាស់។ ថ្មីៗនេះ លោកប៊ុន រុធឌីកា ​​ម្ចាស់ហាងកាហ្វេមួយកន្លែងនៅក្នុងក្រុងភ្នំពេញ បានច្នៃត្នោតទុំបង្កើតជានំបុ័ងរសជាតិត្នោតដំបូងបង្អស់នៅកម្ពុជា។ នៅថ្ងៃអនាគតម្ចាស់ហាងរូបនេះ មានបំណងយកនំប្រភេទថ្មីនេះធ្វើជាផលិតផលអត្តសញ្ញាណ​ប្រចាំហាងតែម្តង។

គេមិនដែលឃើញមានផលិតផលអ្វីថ្មីដែលច្នៃចេញពីផលិតផលអត្តសញ្ញាណមួយប្រភេទនេះឡើយ។ ប៉ុន្ដែបច្ចុប្បន្នត្នោតទុំត្រូវបានម្ចាស់ហាងកាហ្វេមួយរូប យកមកលាយបញ្ចូលជាមួយវត្ថុធាតុដើមបរទេសបង្កើតទៅជាបុ័ងត្នោត ដែលមានរស់ជាតិបែបខ្មែរ អាចបង្ហាញវត្ដនៅក្នុងហាងនិងមានតម្លៃប្រហាក់ប្រហែលនឹងនំអឺរ៉ុបមួយចំនួនផងដែរ។លោក ប៊ុន វុធឌីកា ម្ចាស់ហាង Chrizt Ben បានផលិតនំប៉័ងពីត្នោតទុំដែលជាការសាកល្បងបង្កើតរសជាតិថ្មី។ ​គំនិតដែលនាំឱ្យម្ចាស់ហាងកាហ្វេរូបនេះផលិតនំប៉័ងពីត្នោតទុំ គឺចង់ជម្នះពាក្យថា​ត្នោតទុំ មិនអាចយកទៅធ្វើនំអ្វីផ្សេងក្រៅពីធ្វើនំបែបប្រពៃណី ដែលពលរដ្ឋទូទៅ តែងបានឃើញមានលក់តាមទីសាធារណៈ។



«ខ្ញុំបានហៅទៅម្តាយរួចប្រាប់ថាខ្ញុំចង់ធ្វើនំបុ័ងត្នោត គាត់ថាវាមិនដែលទេ​ ធ្វើអីនឹងកើត។ នៅខេត្តមានផ្លែត្នោតទុំ តែម៉ែមិនរកឱ្យខ្ញុំទេ គាត់ថាអត់មាន។ និយាយទៅនំត្នោតដែលធ្វើចេញមកនេះមានការចូលរួ​មពីមិត្តខ្ញុំ គេបានទៅរកត្នោតឱ្យសាកធ្វើ រហូតបានទទួលលទ្ធផលបែបនេះ។នេះជាការរៀបរាប់របស់ លោក វុធឌីកា។ទម្រាំចេញជានំបុ័ងត្នោតរសជាតិនេះ  បុរសវ័យ៣៩ឆ្នាំរូបនេះ បានជួបបរាជ័យជាបន្តបន្ទាប់ មុននឹងផលិតចេញនូវនំបុ័ងមានរសជាតិឆ្ងាញ់។

ក្នុងពេលចាប់ផ្ដើម​ដំបូង លោក វុធឌីកា បានដុតនំឆ្អិន ប៉ុន្តែមានក្លិនហាងលោកបានសួរអ្នកដែលធ្លាប់ធ្វើនំត្នោត គេប្រាប់ថាមកពីយកត្នោតទុកយូរមកធ្វើគេប្រាប់ឱ្យយកត្នោតថ្មីទើបល្អ។ ចំណែក លើកទីពីរ លោកដុតចេញមកនំមិនមាន​ក្លិនហាងឡើងប៉ុន្តែមានរសជាតិ​ផ្អែម​ខ្លាំង ទើបបុរសរូបនេះចាប់ផ្តើមបន្ថយវត្ថុធាតុដើមខ្លះៗដើម្បីអាចរករសជាតិដែលអាចទទួលយកបាន។ ការសាកល្បងធ្វើនំប៉័ងត្នោតរបស់លោក វុធឌីកាទទួលបាន​ជោគជ័យ ក្រោយដុតជាលើកទីបី។ម្ចាស់ហាងកាហ្វេរស់នៅសង្កាត់ក្រាំងធ្នង់ ខណ្ឌសែនសុខរូបនេះ បន្តថា៖«​ត្នោតនៅក្នុងស្រុកយើងមានច្រើនណាស់ តែមិនសូវមានគេយកមកកែច្នៃទេ។



ហើយទន្ទឹ​មនឹងនេះ ខ្ញុំឃើញនំត្នោតទូទៅច្រើនតែទុកយូររឹងដូច្នេះហើយខ្ញុំចាប់ផ្តើមគិតថា ត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចទើបធ្វើឱ្យនំនេះឈប់រឹងនិងអាចធ្វើបានដូចជានំគេ។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមសាករកត្នោតទុំ មកបូកផ្សំជា​មួយ​រូបមន្តធ្វើនំបុ័ងបរទេស​និងសាកល្បងពីរបីដងទើបសម្រេច»។

លោក លក្ខ រស់នៅក្នុងភ្នំពេញជាអតិថិជ​នមួយរូបដែលគាំទ្រនំបុ័ងត្នោត។ លោក លក្ខ ធ្លាប់ហូបនំត្នោតលក់តាមផ្លូវ ប៉ុន្តែនេះជាលើកទីមួយដែលលោកបានភ្លក់នំបុ័ងត្នោត រសជាតិមិនចាញ់នំបែបអឺរ៉ុបទេ។ បុរសរូបនេះហាក់ពិបាកបរិយាយពីរសជាតិនំប៉័ងនេះ៖ « ខ្ញុំនិ​យាយ​មិនចេញទេ គ្រាន់តែដឹងថាវាឆ្ងាញ់ ទន់រសជាតិថ្មីគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍»។
ចំណែក អ្នកស្រី ឈិន សូវ៉ារីជាអតិជនដែលគាំទ្រនំត្នោតមួយរូបទៀត បានបញ្ជាទិញនំមកបរិភោគ ដែលមានរសជាតិប្លែកហូប ហើយចង់ហូបទៀត។ស្រ្តីរូបនេះ​ សប្បាយចិត្តណាស់ដែលបានឃើញ ផលិតផលអត្តសញ្ញាណរបស់ខ្មែរមួយប្រភេទនេះត្រូវបានគេចាប់អារម្មណ៍​យកមកប្រើ និងច្នៃចេញផលិតផលមួយបែបថ្មី ដើម្បីប្រកួតប្រជែងក្នុងទីផ្សារ។

អ្នកស្រី បន្ថែមថា វិធីសាស្រ្តក្នុងការបង្កើតអ្វីដែលថ្មីចេញពីផលិតផលដែលសម្បូរនៅក្នុងប្រទេស អាចជាផ្នែកមួយជួយធ្វើឱ្យផលិតផលទាំងនោះកាន់តែមានតម្លៃនិងអាចធ្វើឱ្យអ្នកអាស្រ័យផលមានជីវភាពប្រសើរជាងមុន។«ខ្ញុំគាំទ្រឱ្យមានការច្នែប្រឌិតផលិតផលថ្មីៗចេញពីវត្តុធាតុដើមដែលសម្បូរដូចជាត្នោតនេះជាដើម ព្រោះតាំងពីដើមមកគេមិនដែលនឹកនា យកវាមកច្នៃទេគេធ្វើតែតាមទម្លាប់ដើម។ ពេលនេះ ត្នោតត្រូវបានគេឱ្យតម្លៃ យកមកច្នៃបែបថ្មីនិងប្រកួតប្រជែងទាំងគុណភាព និងតម្លៃជាមួយនឹងនំអឺរ៉ុប។ នំប៉័ងរសជាតិត្នោតនេះមានតម្លែប្រហាក់ប្រហែលនឹងនំផ្សេងៗទៀតនៅក្នុងហាងដែរ»។
នេះជាការរៀបរាប់របស់អ្នកស្រី ឈិន សូវ៉ារី ។

ក្រឡេកមកកាន់លោក សារ៉េន ពិសិដ្ឋ  អនុប្រធានសមាគមចុងភៅកម្ពុជាបានថ្លែងប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា ការផលិតនំបុ័ងបែបបស្ចិមប្រទេស លាយបញ្ចូលជាមួយត្នោតទុំ
ជាការបង្កើតផលិតផលបែបថ្មីរបស់ខ្មែរ។  ចុងភៅរូបនេះគាំទ្រ១០០ភាគរយ លើការកែច្នៃផលិតផលថ្មី ចេញពីវត្ថុធាតុដើមក្នុងស្រុកដែលជាផ្នែកមួយជួយលើកកម្ពស់ និងគាំទ្រផលិតផលជាតិ ជាពិសេសការបង្កើតនំ ឬម្ហូបថ្មី ក៏ជាផ្នែកមួយជួយបង្កើនរសជាតិ
ផ្នែកចំណីអាហារ កាន់តែមានភាពសម្បូរបែបផងដែរ។

លោក សារ៉េន ពិសិដ្ឋ  លើកឡើងបែបនេះ៖«ខ្ញុំរីករាយចំពោះវត្តមាននំបុ័ងត្នោត ហើយខ្ញុំសង្ឃឹមថានឹងមានអ្វីថ្មីៗបន្ថែមទៀតក្រៅពីនេះ។ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មានវត្ថុធាតុដើមសម្បូរបែបបើមានអ្នកនាំយកមកច្នៃជាអាហារបានកាន់តែច្រើន នោះផលិតផលទាំងនោះ
នឹងត្រូវបានយកមកប្រើអស់ពីលទ្ធភាព ហើយរសជាតិចំណីអាហារថ្មី នឹងត្រូវបានបង្កើតឡើងជាបន្តបន្ទាប់»។

នំប៉័ងត្នោតរបស់លោក វុធឌីកាទទួលបានការគាំទ្រច្រើនពីអតិថិជន ដោយសាររសជាតិ និងសាច់ទន់ល្មឿយរបស់វា។ «​តម្លៃរបស់វា ប្រហែលនំផ្សេងទៀតក្នុងហាងតែវាលក់ដាច់ជាងគេ។ នំនេះខ្ញុំដុតម្ដង៣០ដើម លក់មិនដែលនៅសល់ទេ។មានអ្នកខ្លះមកទិញមិនទាន់ផង ពេលខ្លះត្រូវកក់ទុកមុនទើបអាចទិញទាន់»។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់ម្ចាស់ហាងខាងលើ​។

ក្រៅពីបង្កើតនំបុ័ងត្នោតម្ចាស់ហាងខាងលើ បានបង្កើតនូវនំដែលយកវត្ថុធាតុដើមរបស់ខ្មែរ ដូចជាល្ពៅស្លឹកតើយទៀតផង។ លោក វុធឌីកា បាន​រៀបចំឯកសារដាក់ស្នើទៅក្រសួងពាណិជ្ជកម្មដើម្បីចុះឈ្មោះកម្មសិទ្ធិជាផលិតផលដើមរួចហើយ។ បន្តមកទៀត នំនេះ
អាចនឹងក្លាយជាផលិតផលអត្តសញ្ញាណ សម្រាប់ហាងរបស់លោកតែម្តង។

«ត្នោត» ជារុក្ខជាតិមួយប្រភេទ ផ្តល់ប្រយោជន៍ច្រើនដូចជាដើម គេអាចយកធ្វើផ្ទះធ្វើទូក,
ស្លឹកអាចច្នៃទៅជាស្លឹកប្រក់ផ្ទះ មួក ​ត្រកនិងវត្ថុប្រើប្រាស់ផ្សេងៗជាច្រើនមុខ, ធាងអាចយកធ្វើជារបងផ្ទះឬឧសដុតជាដើម។ ចំណែកឯផ្លែខ្ចី គេយកទៅស្ល ពេលស្ទើរចាស់គេហូបគ្រាប់តាមធម្មតាតែពេលចាស់គេអាចធ្វើជាបង្អែមត្នោតសម្រាប់បរិភោគ នៅពេលទុំគេអាចយកសាច់របស់វា ធ្វើជានំអាកោឬអន្សមត្នោតជាដើម។ ចំពោះគ្រាប់ទុំ ក្រៅពីយកទៅធ្វើពូជ គេក៏អាចបណ្ដុះវាដើម្បីយកកំពីងត្នោត គមលក់ក៏បាន គេក៏អាចគាបយកទឹកមកបរិភោគ ឬកូរធ្វើជាស្ករត្នោតក៏បាន។ ពលរដ្ឋខ្មែរគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈបានស្គាល់និងដឹងពីអត្ថប្រយោជន៍របស់ត្នោត មិនថារស់នៅតាមស្រុកស្រែ ចម្ការឬនៅរាជធានីនោះទេ។នៅពេលប្រទះឃើញផ្លែត្នោតទុំមនុស្សភាគច្រើនតែងស្រមៃឃើញនំបែបប្រពៃណីដូចជាអាកោ ឬនំត្នោត និងអន្សមត្នោតដែលមានពណ៌លឿងៗដាក់លក់តាមទីផ្សារប៉ុណ្ណោះ៕